رددادگی..‌.

میخواهم بگذارمت و بگذرم....

اما نمیگذاری...میگویی برو اما نگاهت،لحن صدایت فریاد میزنند بمان...

ماندن یعنی اذیت...آزار...فرسایش...

رفتن یعنی حسرت...غم...پژمردن...

چگونه باید رفت و حسرت نکشید؟!

چگونه باید ماند و آزار ندید؟!

چرا نه‌راه‌پس گذاشته ایم برای خودمان...نه‌راه پیش...

ای کاش چشمانم را میبستم و باز میکردم و برمیگشتم به روزهایی که تو نبودی...

با وضعیت پا در هوا چه کار باید کرد خدایا؟!

هزارتوی درون...

کافکا در کرانه رو تو کمتر از یک هفته  خوندم...

ته کتاب فقط تونستم همینو بنویسم:

عجیب...ترسناک...رویایی...

شاید کسی در دنیای دیگری منتظر است به خاطرش بیاوری...

فوق العاده بود این کتاب‌...فوق العاده...

.

پ.ن:با آهنگ خوب شد همایون شجریان میشه هزار بار عاشق شد...

اگه گفتی:\

کی میدونه قراره چی پیش بیاد؟!

مگر که جان به لب رسد که یادت از نظر رود...

اورا خود التفات نبودی به صید من

من خویشتن اسیر کمند نظر شدم

#سعدی

آشفتگی

حقا که غمت از تو وفادارتر است...