به یه رکود و سکوت خوشایندی رسیدم تو زندگیم...

خوشایند شاید نشه بهش گفت ولی خب فعلا راه بهتریه واسه ادامه زندگی...

دیگه چیزی اونققققدر غمگینم نمیکنه،چیزی اونقددددر شادم نمیکنه...

چیزی باعث نمیشه بهم بریزم...یه جورایی شده مثه حس سر شدن بعد تحمل یه درد شدید...

انقدر که این اواخر چیزای زیادی اذیتم کرده دیگه حس نمیکنم چیزیو...

یه بی تفاوتی که اطرافیانمو به شدت داره آزار میده ولی خودم راحتم...

نمیدونم شایدم آرامش قبل طوفان باشه...