تنها...تن ها...

بعضی شعرا بدجور مال آدمن....

مثل همین مصرع که...

خسته ام کاش کسی حال مرا می فهمید....

هزاران بار به یأسی رسیدم که فقط همین مصرع تونسته بیان کنه حالمو....

الانم خسته ام....کااااااش کسی حال مرا میفهمید.....

به دختری که ندارم....

دخترم شبایی که خوابت نبرد و اشک از چشات جاری شد چشاتو ببند...بخواب دخترم...بخواب و فراموش کن زندگی رو...

بخواب و فراموش کن غصه هاتو...مگه نه اینکه زندگی جریان داره؟!

بخواب و وقتی که بیدار شدی قوی باش و قوی بمون...

به آدما دل نبند دخترجون....واسه فراموش کردن آدما به هیچکی پناه نبر...

خودتو بگیر تو آغوشت...سفت بغل کن خودتو...بذار خودت بمونی و خودت...

راه نده کسیو به این خلوت...

قوی بودن همینه دخترم...

آدما رو که راه بدی میشن نقطه ضعفت...تا نقطه ضعف کسی نشدی نذار نقطه ضعفت بشه دخترم...مثه مامانت کله خراب نباش:)قوی باش دخترم...انقدی که همیشه بخنده لبات...انقدی که هیچکس نتونه غمگینت کنه...

مرگ صدا مصیبته...

کسی حرف منو انگار نمیفهمه...

مرده زنده ،خواب و بیدار نمیفهمه

کسی تنهاییمو از من نمیدزده...

درد ما رو در و دیوار نمیفهمه...

واسه تنهایی خودم دلم میسوزه...

قلب امروزی من خالی تر از دیروزه...

سقوط من در خودمه...

پ.ن:فقط دارم اهنگ غمگین گوش میدم و گوله گوله اشک میریزم...داریوش...چاوشی...شجریان...مرضیه...دلکش...چقد خوبن این لعنتیا و بقیه لعنتیایی که الان تو ذهنم نیستن...

رهایی

همیشه دل کندن برام سخت بوده....یه وقتایی زجر کشیدم ولی از ترس رفتن موندم...

این دفعه جلوش وایستادم...دیلیتِ اکانت تلگرامم کار فوق العاده سختی بود برام...ولی من انجامش دادم...

واسه قوی تر شدن باید یاد گرفت از دست داد...تا زجر نکشید..

کور نباشیم

من این قسمت نظرات ارسالیو تازه دیدم...:دی

چقد امکان خوبیه...

انقد دقت نظر من بالاست😂