از اخلاقای زشت من عدم داشتن اراده و استمراره،اینطوریه که یهو حسش میگیره و تو وبلاگ یا توییتر تو یه مدت زمان فعالم و بعدش کلا ساکت میشم.دوست ندارم خودم این مدلیا ولی خب میشه دیگه.
الانم بعد مدتها اومدم به وبلاگم سربزنم که دیدم یه کامنت دارم و همین انگیزه ای شد واسه نوشتن...
این روزهای ترم اخر کارشناسی رو هم دارم با دلتنگی میگذرونم...که البته هم تلخه هم شیرین
