اذن به یک لحظه نگاهم بده:(

انقدی که من با حسرت استوریا و پستای حرم امام رضای فالوئرامو دیدم و لایک کردم واقعا نامردیه نطلبه منو....دلم خیییلی میخواد صحن انقلابو....تنها...وسط اون همه شلوغی...:(

فک کنم قهر کرده باهام امام رضا....

چجوریه که هم زود میگذره هم دیر؟

یجووووری این تابستون برام دیر گذشته که انگار سالیان سالِ بابل نبودم:\

خاطرات اونجا رو با حسرت مرور میکنم...در این حد:\

از یه طرفم انگار زود گذشته...

بعد هم از یه طرف دلم لک زده واسه بابل و زندگی دانشجویی

از اونورم میدونم موقع رفتن شه غصم میگیره:\

همینقدر درگیر:\

رددادگی..‌.

میخواهم بگذارمت و بگذرم....

اما نمیگذاری...میگویی برو اما نگاهت،لحن صدایت فریاد میزنند بمان...

ماندن یعنی اذیت...آزار...فرسایش...

رفتن یعنی حسرت...غم...پژمردن...

چگونه باید رفت و حسرت نکشید؟!

چگونه باید ماند و آزار ندید؟!

چرا نه‌راه‌پس گذاشته ایم برای خودمان...نه‌راه پیش...

ای کاش چشمانم را میبستم و باز میکردم و برمیگشتم به روزهایی که تو نبودی...

با وضعیت پا در هوا چه کار باید کرد خدایا؟!

هزارتوی درون...

کافکا در کرانه رو تو کمتر از یک هفته  خوندم...

ته کتاب فقط تونستم همینو بنویسم:

عجیب...ترسناک...رویایی...

شاید کسی در دنیای دیگری منتظر است به خاطرش بیاوری...

فوق العاده بود این کتاب‌...فوق العاده...

.

پ.ن:با آهنگ خوب شد همایون شجریان میشه هزار بار عاشق شد...

اگه گفتی:\

کی میدونه قراره چی پیش بیاد؟!